เมื่อไม่นานมานี้เราได้ฟังพ็อดแคสต์ที่พูดถึงสังคมในยุคปัจจุบัน ซึ่งถูกเรียกว่า “สังคมหมดไฟ” สังคมที่คนจำนวนมากไล่ตามความสำเร็จตามกรอบที่ถูกกำหนดเอาไว้ ทั้งจากสังคม วัฒนธรรม หรือแม้กระทั่งความคาดหวังจากตัวเอง การถูกผลักดันให้ไปสู่เป้าหมายตามที่คนอื่นคาดหวังสามารถทำให้หมดพลัง หมดแรงใจ และสูญเสียทิศทางของชีวิต
เมื่อได้ฟังถึงตรงนี้ เราเริ่มตั้งคำถามว่า “ชีวิตที่ดีของเรา” หมายถึงอะไร? เป็นไปได้หรือไม่ที่เราจะมีนิยามของชีวิตที่ไม่ยึดติดอยู่กับความสำเร็จทางเศรษฐกิจ หรือมาตรฐานของคนอื่นที่บอกว่าอะไรคือ “สำเร็จ” การมองชีวิตผ่านมุมมองของคนอื่นทำให้เราพลาดที่จะเห็นคุณค่าของสิ่งที่ตัวเราเองทำ และอาจลืมไปว่าความสุข ความพอใจ และการใช้ชีวิตในแบบที่มีคุณค่าสำหรับตัวเราเองนั้นสำคัญกว่าการวิ่งตามค่านิยมของสังคมมากแค่ไหน
ในเมื่อไม่มีคำว่าถูกหรือผิดสำหรับคำว่าความสำเร็จ บางทีการใช้ชีวิตให้มีคุณค่าในแบบที่เราต้องการ และอาจสร้างประโยชน์แก่คนอื่นได้บ้างนั้น ก็เพียงพอแล้วที่จะบอกว่าเราประสบความสำเร็จ ความสำเร็จของเราไม่จำเป็นต้องเหมือนกับใคร ไม่ต้องพยายามพิสูจน์ให้ใครเห็น แต่ให้เพียงแค่เป็นการบอกกับตัวเองว่าเราได้ใช้ชีวิตอย่างที่เราต้องการจริง ๆ เท่านั้นก็พอ
ดังนั้น “ชีวิตที่ดี” สำหรับเราอาจเป็นเพียงการได้ทำสิ่งที่เรารัก สิ่งที่เติมเต็มหัวใจของเรา แม้จะไม่ยิ่งใหญ่หรืออยู่ในกรอบที่คนอื่นยอมรับ แต่หากมันทำให้เรามีความสุข และมีความหมายสำหรับตัวเราเอง มันก็มีค่ามากพอแล้วที่จะเป็นนิยามของความสำเร็จที่แท้จริง